A DOR DA LÚA
os fachos da estrada,
os teus ollos
de lume
acendidos;
na auga do río
ferven os reflexos
da lúa.
Quen chamou,
para a xeada
desta noite,
ás avelaíñas?
Sospeita da dor,
que mana
cun laio da fonte;
cargando os soños
da ardora
dos fachos,
que quere ser lúa.
Coma ti,
no río,
esvaese
a ardora dos fachos.
Avelaíñas
á lúa acesa
dos teus ollos de lume.
Ningún comentario:
Publicar un comentario